موزه تاریخ چای ایران، که به آرامگاه کاشف السلطنه هم معروفه، تنها موزه چای در کشوره. این موزه توی شهر لاهیجان قرار داره، که یکی از زیباترین و سرسبزترین شهرهای گیلانه و جاییه که بیشتر از ۸۰ درصد چای ایران رو تولید می‌کنه. موزه تاریخ چای ایران به زیبایی تاریخ ورود چای به کشور و رشد صنعت چای رو با نمایش اسناد، تصاویر و وسایل قدیمی روایت می‌کنه. از جمله چیزهایی که توی موزه می‌بینید، آثار و وسایل مختلفی از گذشته‌های دور تا حالا هست که به شما کمک می‌کنه بیشتر با تاریخ چای آشنا بشید.
این موزه نه تنها یه موزه خاص و منحصر به فرد در گیلانه، بلکه تنها موزه چای در کشور هم هست. به علاوه، اینجا آرامگاه کاشف السلطنه، پدر چای ایران، قرار داره. این موزه اطلاعات خیلی جالبی در مورد چگونگی ورود چای به ایران و چطور صنعت چای توی کشور رشد کرد رو ارائه میده. برای کسی که به تاریخ و فرهنگ ایران علاقه داره، بازدید از این موزه یک تجربه آموزنده خواهد بود.
کاشف السلطنه، که به عنوان پدر چای ایران شناخته میشه، بنیان‌گذار صنعت چای در ایران بود. این فرد در سال ۱۲۷۲ به عنوان کنسول ژنرال ایران به هندوستان فرستاده شد. توی اونجا نه تنها به وظایف دیپلماتیکش رسیدگی کرد، بلکه فنون کشت چای رو هم یاد گرفت. دو سال بعد، با استفاده از ارتباطات و نفوذ سیاسی خود، تونست ۳۰۰۰ نهال چای به ایران وارد کنه. به این ترتیب، صنعت چای ایران شروع به رشد کرد. کاشف السلطنه معتقد بود که ایران باید از واردات چای و کالاهای ضروری مثل قند بی‌نیاز بشه و باید این کالاها رو خودمون تولید کنیم. به همین دلیل، با دستور رضا شاه، مسئولیت سازمان چای ایران رو برعهده گرفت و در زمان ریاستش موفقیت‌های بزرگی به دست آورد که باعث شد صنعت چای ایران به یکی از قدرتمندترین صنایع کشور تبدیل بشه.
قبل از مرگش، کاشف السلطنه وصیت کرد که در مزارع چای دفن بشه. بعد از فوتش، جسدش رو به لاهیجان آوردند و در زمینی که خودش در زمان حیاتش برای کاشت چای خریداری کرده بود، دفن کردند. به همین دلیل، آرامگاهش در کنار موزه تاریخ چای ایران قرار داره. این موزه به پاس زحمات بی‌وقفه کاشف السلطنه در گسترش صنعت چای، به یاد او ساخته شد و به نام "پدر چای ایران" شناخته میشه.
موزه تاریخ چای ایران حدود ۵۰۰ متر مساحت داره و از یک سالن اصلی و دو طبقه تشکیل شده. طبقه همکف بیشتر به نمایش ابزار و وسایل قدیمی که برای آماده‌سازی و سرو چای استفاده می‌شده، اختصاص داره. در این قسمت از موزه، وسایل جالبی مثل سماورهای روسی، منقل و ظروف آنتیک چای‌خوری قرار داره. این بخش به شما نشون میده چطور چای به ایران وارد شد و صنعت چای کشور به چه شکلی تثبیت شد. علاوه بر این، اسناد و دست‌نوشته‌های کاشف السلطنه هم در این قسمت نگهداری میشه که اطلاعات جالبی در مورد صنعت چای ایران دارن. طبقه دوم موزه اما بیشتر به نمایش ظروف تاریخی و آثار باستانی مربوط به دوران‌های مختلف ایران، از جمله اشیاء مسی و سفالی، چراغ‌های پیه‌سوز و پوشاک محلی اختصاص داره.
موزه تاریخ چای ایران خیلی وسیع نیست و حدود یک ساعت زمان برای بازدید از اون نیاز دارید. برخلاف برخی موزه‌ها که بازدید از آنها رایگان است، برای بازدید از این موزه باید هزینه‌ای پرداخت کنید، اما این هزینه معمولاً خیلی کم و منطقیه.
این موزه به سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی مجهز شده و در تمام فصل‌های سال میشه از اون دیدن کرد. اما اگر می‌خواهید از زیبایی‌های طبیعی اطراف موزه هم لذت ببرید، بهترین زمان برای سفر به لاهیجان و بازدید از موزه تاریخ چای ایران فصل‌های بهار و پاییزه. این فصول، زمانی که طبیعت سرسبز و هوای معتدل است، مناسب‌ترین زمان برای گردشگری در این منطقه به حساب می‌آید.
موزه تاریخ چای ایران در شهر لاهیجان و در میان تپه‌های سرسبزی که پوشیده از بوته‌های چای است قرار داره. برای بازدید از این موزه ابتدا باید به لاهیجان برید. از میدان دکتر حشمت لاهیجان که عبور کردید، به انتهای خیابان کاشف شرقی میرید و در اونجا موزه تاریخ چای ایران رو خواهید یافت.
کاشف السلطنه، که در بالا توضیح دادیم، به عنوان اولین کسی که صنعت چای رو به ایران آورد شناخته میشه. او با استفاده از نفوذ خود و تلاش‌های زیادش تونست پایه‌گذار این صنعت در کشور بشه.
